De meest geavanceerde
incassostrategie wereldwijd

Ook internationale incasso verloopt in de minnelijke fase op basis van no cure, no pay. Dit betekent dat u niets hoeft te betalen, ook niet als het ons niet lukt om uw vordering te innen. Lukt het ons wel om de vordering betaald te krijgen, dan betaalt uw debiteur de incassokosten. In 94 procent van de internationale incassozaken weten we uw vordering in de minnelijke fase te innen.

Als het niet lukt om uw buitenlandse vorderingen buitengerechtelijk te incasseren, dan kunt u ervoor kiezen gerechtelijke stappen te ondernemen. Aan de gerechtelijke fase zijn (aanvankelijk) wel kosten verbonden. Deze proberen we zoveel mogelijk door te berekenen aan uw debiteur.

Als u werkt met lokale incassobureaus dan loopt u vaak aan tegen een taalbarrière. Bovendien heeft u in veel landen te maken met een flink tijdsverschil. 

Invorderingsbedrijf werkt als internationaal incassobureau met lokale juristen, advocaten en deurwaarders in het desbetreffende land, maar als klant communiceert u met uw incasso-adviseur in Nederland. U hoeft zelf geen contact te onderhouden met lokale partijen. We kunnen iedere incasso van de minnelijke tot en met een gerechtelijke incassoprocedure voor u uitvoeren.

Als u een openstaande factuur bij een klant binnen de EU heeft, is het niet altijd nodig om te gaan procederen in het land van uw debiteur. Bij onbetwiste vorderingen is het voor Nederlandse bedrijven en particulieren namelijk ook mogelijk om een Europees Betalingsbevel (EBB) te laten uitvaardigen. 

Deze procedure kunnen we indienen bij de rechtbank in Den Haag. 

We moeten hiervoor slechts een paar standaardformulieren invullen en vervolgens kan de rechter een Europees Betalingsbevel doen uitgaan. 

Hierna heeft uw wanbetaler 30 dagen om de vordering te betwisten. Als hij binnen deze termijn niet reageert, dan wordt het bevel definitief. Als dat het geval is, kunnen we beslag laten leggen, zonder dat hier nog een lokale rechter aan te pas hoeft te komen.

In beginsel vallen alle kosten voor de kinderen onder de kinderalimentatie. Deze bijdrage is onder andere bedoeld voor voeding, kleding, kinderopvang, zwemles, sportverenigingen, scholing etc. Uw ex hoeft dus geen extra bijdrage te betalen als hij of zij dit niet wil. Wel staat het uw ex vrij om vrijwillig een extra bijdrage te leveren. Het is ook mogelijk om naast de alimentatie nog een convenant over de schoolkosten op te stellen. Hierin kunt u bijvoorbeeld afspreken hoe studiekosten verdeeld worden nadat de kinderen 21 zijn geworden.

Op het niet betalen van de alimentatie staat in theorie maximaal 12 maanden gevangenisstraf. Als uw partner de alimentatie wel kan betalen, maar dit simpelweg vertikt, kan de rechter een gevangenisstraf opleggen. 

De rechter toetst daarbij of een gevangenisstraf proportioneel is. In de meeste gevallen zal de rechter oordelen dat een gevangenisstraf te ingrijpend is.

Wanneer uw ex zijn baan kwijtraakt of om een andere reden aanzienlijk minder inkomsten heeft, kan hij u verzoeken om een nieuwe regeling te treffen. Als u er samen niet uitkomt, kan uw ex bij de rechter een verzoek indienen om de alimentatie te verlagen. De bestaande afspraken blijven echter van kracht tot er een nieuw bedrag is vastgesteld. Uw ex moet de afgesproken alimentatie dus gewoon blijven betalen tot er nieuwe afspraken zijn vastgelegd.

Als uw ex-partner persoonlijk failliet wordt verklaard, dan zal de rechter-commissaris een bedrag vaststellen dat uw ex nodig heeft om in zijn of haar levensonderhoud te voorzien. Dit noemt men het vrij te laten bedrag. Als hij of zij meer inkomen heeft, dan gaat de rest naar naar de curator. Die gebruikt dit geld om schuldeisers af te betalen. 

Het vrij te laten bedrag ligt doorgaans rond het bijstandsniveau. Omdat dit bedrag in principe net genoeg is om in het levensonderhoud te voorzien, zal uw ex-partner vervolgens niet voldoende middelen hebben om de alimentatie te betalen. 

Uw ex kan de rechter daarom vragen een nieuw alimentatiebedrag vast te stellen. In de meest gevallen zal de rechter het nieuwe alimentatiebedrag op € 0,- vaststellen. U ontvangt dan dus geen alimentatie meer. 

Heeft uw ex-partner het faillissement moedwillig uitgelokt? Bijvoorbeeld omdat hij of zij de alimentatie niet wil betalen? Dan kan de rechter wel bepalen dat uw ex de alimentatie alsnog moet betalen. 

Heeft u nog achterstallige alimentatie tegoed van uw ex? Dan kunt u zich na het faillissement als schuldeiser bij de curator melden.